Friday, March 11, 2016

Accident.

Hai geng! *wavinghand*. Lama tak update blog. Berhabuk dah blog ni hah. Hahaha. Okay, sebenarnya nak bagitahu , yang aku tak sengaja tertukar template yang si boroi and miwa buat kan untuk aku 😭. Tak sengaja haritu dok usik2 sana sini, sekali tertukar. Dah hilang dah blog comel kita. *sadlife*. Its okay laa. Nak buat macam mana , benda dah jadi, kan kan~.
    Okay berbalik pada title kat atas, yes accident. Hmm. Cerita ni sedih sikit laa. Tak tahu nak luahkan sape lagi, cerita panjang2 org tak mampu nak paham sangat pun keadaan kita, so luahkan kat blog je laa. Okay.. 4/2/2016 bersamaan dengan hari khamis. Haritu class start lambat, pukul 11. So pagi tu aku bangun awal , siap siap, happy happy dengan sab, time otw pergi class, hati rasa tak sedap. Semua benda aku buat tak kena. But , aku tak amik pusing sangat. Sampai kat class, duduk sebelah shira, mcm biasa, but haritu aku berbelah bagi nak stay kat bilik sape , sebab ade gap 2 jam. Aku duduk rumah sewa, selalu kalau stay , aku stay bilik jiha, tapi haritu , aku belah bagi, nak stay bilik hana or jiha. Aku asyik pusing belakang tengok hana, sampai hana tanya "kau asal". Aku pun decide , okay aku stay bilik hana. Then hana tanya "jom teman aku tukar minyak hitam motor". Masa ni hati aku lagi laa , berbelah bagi gila, aku pakai kain, susah nak naik motor. Then aku setuju kalau hana bagi seluar. Then habis class, aku stay kat kolam ikan, sementara tunggu hana. Masa ni aku tak tahu ape otak aku pikir. Semua benda tak kena...  
     Then, naik motor , sampai kat kedai motor , dah siap semua , pergi bank. Masa kat cimb tu, aku rasa hati aku b'debar gila. Aku sampai tahap nak cakap dengan hana, aku nak bawak motor, tapi aku pikir balik, aku bukan reti sangat bawak motor , lagi lagi kalau bonceng org, lagipun aku tak ade lesen. Hmm. Lepas tu nak balik IPB. Masa tu dalam pukul 12.30. Aku tak ingat sangat ape berlaku, masa tu aku dengan hana berada jalan lurus, aku dengar bunyi hon motor ,tiba tiba , kereta langgar dari tepi,  then aku terjatuh. Ape yang aku rasa ? Sebenarnya aku tak rasa pape, cuma aku tak boleh bangun, then aku tak rasa kaki aku, aku takut, aku terus nangis. Aku ingat hana mintak maaf banyak kali .Then org angkat aku pergi tepi, sebab aku kat tengah jalan, aku mintak call si boroi, abg, housemate aku. Then aku dengar ambulans dtg, diaorg tanya boleh bangun, aku tak boleh bangun. Aku ckp tak boleh. Memang tak boleh. Sampai satu tahap , aku rasa aku dah tak ade kaki. Hmmm. Aku takut sangat masa tu.  
     Sampai kat hospital, aku masa zon kuning, separa critical kan. Doctor semua dtg check, nurse semua. Nasib baik nurse baik baik. Aku ingat lagi doctor suruh pergi toilet sebab nak check urine. Masa tu doctor suruh turun katil, aku try bangun and turun, sakit sangat sangat kaki aku. Ya allah, sakitnya, hanya Allah je yang tahu macam mana rasa sakit tu, tak boleh nak ungkap dengan kata2. Lepas dah pergi xray semua, baring balik kat katil, paling seksa sekali nak berdiri tegak, nak angkat bdn. Hmm. Then dtg nurse"hey awak jgn banyak bgerak, tulang awak patah". Masa tu hati aku mcm nak gugur dengar, "tulang patah". Aku tak pernah bayangkan semua ni terjadi kat aku. Aku selalu berdoa, aku taknak accident, aku taknak ade patah, even ajal aku sampai, aku taknak dalam keadaan ni, biar la Allah cabut nyawa aku masa aku tidur or tengah solat. Tapi , ape yang aku taknak , terjadi. Hmm. Dugaan kan. Then, doctor cakap , tulang pelvis patah, boleh recover balik dengan sendiri, tak payah pasang pape, aku dapat cuti 14hari. Masa kat wad, ramai budak class dtg, aku terharu gila masa ni, aku pikir , tak ade org peduli pasal aku. Oh yeah, diaorg tahu sebab asrul bagitahu, sebab masa aku accident asrul dtg. Thanks asrul.  But, aku rasa btuah sebab ada abg2 yang jaga aku, masa kat hospital abg mamat jaga, and mumy, abg mamat nangis, first time tgok abg nangis, sorry abg. Aku dah buat big family risau. Sorry...
    Now, aku pergi class naik wheelchair. Aku tak boleh bjalan. Aku sedih. Aku tak suka duduk rumah, sebab aku asyik teringat benda yg dah jadi, hmm, aku suka pergi class , aku fake , aku happy. Aku senyum, tapi hati aku, sorang pun tak tahu. Aku bukan nak mintak simpati org , aku cuma nak kekuatan dari diaorg. Hmmm. Aku sedih bila oneday aku lambat nak tolak wheelchair , ade org buat muka. Yes , aku mmg nyusahkan org , ganggu jalan org, lambat semua. And again yes, aku susahkan org, aku susah kan jiha , tolak aku hari hari, kan, ye awak , aku ni nyusahkan org. Aku taknak weii benda ni, tapi nak buat mcm mana, ni dugaan aku. "Mula mula org boleh terima, lama lama org akan bersuara" , "masa kita sakit baru kita nampak sapa kawan kita", aku sedar , masa sakit aku nampak semua ni. Maybe harini duka untuk aku, esok belum tentu. thanks kat jiha and yang lain sebab selama aku sakit kat kolej, sanggup tolong aku, and thanks kat shira , masa aku kat wad, tolong jaga aku. thanks korang. iloveyousomuch. xoxo


To MY:
Aku mintak maaf sebab marah kau, aku paham ape yang cuba kau sampai kan. Tapi cara kau salah, kau cakap masa aku emosi, ye aku emosi sangat lepas accident ni. Aku jadi org lain. Maybe dulu aku tak heran sangat dengan ape kau cakap. Aku tahu aku jadi "zika" yg lain lepas accident. Aku mintak maaf. Aku dah tak marah kau wei, kau tahu kan , aku bukan jenis reti marah org lama lama. Sorry doe. Geng, aku rindu kau. Im so sorry. 

No comments:

Post a Comment